تاثیر جراحی انکساری بر خصوصیات قرنیه و تیزبینی

اهداف: جراحی انکساری یکی از روش های اصلاح عیوب انکساری به شمار می رود. تکنیک های جراحی انکساری قرنیه ای از طریق تغییراتی که در انحنا، ضخامت و فاکتور شکل قرنیه ایجاد می کنند سبب اصلاح عیوب انکساری می شوند. بنابراین هدف از این مطالعه، بررسی اثر جراحی انکساری بر ضخامت و انحنای پایه قرنیه و تیزبینی بود. روش ها: در این مطالعه مقطعی، 38 بیمار در محدوده سنی 48-18 سال که برای انجام عمل جراحی انکساری به بیمارستان الزهرا(س) زاهدان مراجعه کردند به طور تصادفی انتخاب شدند. در مورد هر فرد ابتدا عیب انکسار به روش رتینوسکوپی با استفاده از داروی سیکلوپلژیک تعیین شد. در مراجعات بعدی بیماران که یک روز، یک هفته، یک ماه، 3 ماه و 6 ماه بعد از جراحی صورت گرفت، تیزبینی هر فرد مجدداً تعیین شد. بعد از جمع آوری داده های مورد نظر در نرم افزار spss 15.5 ، از آزمون های آماری t زوجی، همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس با اندازه گیری تکراری به منظور تجزیه و تحلیل استفاده شد. یافته ها: تفاوت آماری معنی داری بین میانگین تیزبینی در زمان های مختلف بعد از عمل مشاهده شد. تفاوت معنی داری بین ضخامت و همچنین قدرت انکساری قرنیه در 5 نقطه مورد بررسی قبل از عمل و 6 ماه بعد از عمل مشاهده شد. در افراد گروه های مایوپی، مایوپیک آستیگمات و هایپروپی تفاوت معنی داری بین ضخامت قرنیه در 5 نقطه مورد بررسی مشاهده نشد، ولی تفاوت معنی داری بین قدرت قرنیه در این 5 نقطه وجود داشت. نتیجه گیری: متوسط تیزبینی بعد از عمل، با گذشت زمان بهبود می یابد و تیزبینی با اصلاح قبل از عمل بیشتر از تیزبینی بعد از عمل است.